สั่งซื้อสินค้า Online

Line official: @neotech

  Titichaya Line ID: 0863746588

การใช้งานแผ่นนิด้าพลาส Working with Nidaplast Honeycomb

นิด้าพลาส คือ แผ่นพลาสติกโพลีโพรไพรีนรูปรังผึ้งปิดหน้าด้วยเส้นใยโพลีเอสเตอร์ชนิดอ่อนนุ่ม มีขนาด 2500 x 1200 มิลลิเมตร ซึ่งการเคลือบด้วยเส้นใยดังกล่าว ทำให้สามารถเคลือบผิวด้วยเรซิ่นหรือติดกาว ได้โดยตรงอย่างง่ายดาย

แผ่นนิด้าพลาสมีคุณสมบัติที่เบาและยืดหยุ่นได้ดี และง่ายต่อการทำแซนด์วิช (Sandwich panels) คือการประกบสองด้าน และสามารถใช้เทคนิคธรรมดาในการตัด เคลือบผิว และใช้กาวติดยึด เนื่องจากเป็นพลาสติกที่หลอมละลายและแข็งตัวใหม่ได้ทำให้มีคุณสมบัติคืนรูปได้ (Thermoplastic product) ซึ่งเป็นคุณสมบัติเฉพาะที่ง่ายต่อการใช้งาน

1. การตัดและการใช้เครื่องมือ  Cutting and Machining

1.1 การตัด Cutting นิด้าพลาส สามารถตัดโดยวิธีการตัดด้วยเลื่อย  และเชื่อมต่อด้วยความร้อนเนื่องจากคุณสมบัติที่คืนรูปได้ของพลาสติก

• การใช้เลื่อย Saws เพื่อป้องกันไม่ให้ผิวแตก หรือหลอมละลายขณะตัด วิธีดีที่สุดควรใช้เลื่อยขนาด 10-ฟันเลื่อยต่อนิ้ว
  การใช้เลื่อยวงเดือนขนาด 13 มิลลิเมตร จะเหมาะสำหรับการตัดเป็นแนวตรง ขนาด 8 มิลลิเมตร จะเหมาะสำหรับการตัดเป็นแนวโค้ง
• โครงสร้างใยรังผึ้ง Webs สามารถทำได้ด้วยการตัดด้วยคัดเตอร์ แต่หากเป็นการตัดเพื่อมีการเสริมแรงหรือการตัดเป็นแนวโค้ง ควรใช้มีดตัดแต่งโดยเฉพาะ (Grafting knife)
• การใช้ลวดร้อน Hotwire การตัดโดยใช้ลวดร้อนที่อุณหภูมิ 350 องศาเซลเซียส จะเกิดช่องกว้างประมาณ 2 มิลลิเมตร
  
  

1.2 การใช้เครื่องมือ Machining

• อุณหภูมิปกติ เครื่องมือสำหรับงานไม้ เช่น เลื่อยไม้ เครื่องตัดไม้  สามารถดัดแปลงมาใช้ตัดโครงสร้างใยรังผึ้งได้ และควรเพิ่มความเร็วได้ (หากมีความเร็วต่ำเกินไป จะทำให้ใยรังผึ้งนิด้าพลาสแตกได้ หากมีความเร็วสูงเกินไป จะทำให้เกิดการละลายแผ่นรังผึ้งได้
• อุณหภูมิสูง   อีกวิธีหนึ่งในการใช้คุณสมบัติการคืนรูปได้ จะทำให้อ่อนลงโดยใช้ความร้อน
  
  

1) แผ่นผนังเซลล์ของนิด้าพลาสจะหลอมละลายที่อุณหภูมิ 160 องศาเซลเซียส ในขณะที่เส้นใยโพลีเอสเตอร์ที่ปิดผิว จะหลอมละลายที่อุณหภูมิ 240 องศาเซลเซียส

        - ดังนั้นหากใช้ความร้อนที่อุณหภูมิ 200 องศาเซลเซียส จะหลอมละลายเฉพาะโครงสร้างที่ต้องการ โดยใช้แท่นความร้อน ซึ่งจะไม่ทำลายผิวหน้าของเส้นใยโพลีเอสเตอร์ ดังรูป

2) การตัดเป็นอีกวิธีที่ใช้ในการตัดตามลักษณะที่ต้องการ หลังจากนั้นจึงเชื่อมต่อเส้นใยผ้าโพลีเอสเตอร์ภายหลัง

ตัวอย่างการตัดขอบ ดังรูปต่อไปนี้


ส่วนที่ตัด

ความร้อนเชื่อมต่อที่ 230 องศา


เส้นใยโพลีเอสเตอร์

• การตัดมุมลาดเอียง 45 องศา
  
        ส่วนที่ตัด
  
  
  ความร้อนเชื่อมต่อที่ 230 องศา
  
  
  เส้นใยโพลีเอสเตอร์
  
  
  
  
  
  
  

2. การประกอบขึ้นรูป Forming

2.1  การขึ้นรูปด้วยวิธีเย็น Cold forming
การปิดผิวด้วยเส้นใยโพลีเอสเตอร์บนแผ่นนิด้าพลาสทั้งแผ่น ทำให้ทำการขึ้นรูปได้ง่าย โดยการใช้แรงอัดธรรมดา
-ในแผ่นมาตรฐาน แรงอัดขนาด 0.2 – 0.8 บาร์ สามารถขึ้นรูปในช่วงเวลาการทำปฏิกิริยาแข็งตัวของโพลีเอสเตอร์เรซิ่น หรือระหว่างการแข็งตัวของกาว โดยการกดลงบนโมลด์ด้วยเครื่องดูดอากาศ(Vacuum) หรือใช้แรงกดจากโมลด์ตรงกันข้าม
-ในกรณีแผ่นงานเรือ (มีการตัดผิวหน้าออกเป็นตาราง 5x5 เซนติเมตร) สามารถใช้โมลด์ ตามปกติทั่วไปได้

2.2 การขึ้นรูปด้วยวิธีร้อนและการทำให้อ่อนตัวก่อนการขึ้นรูป Hot forming and performing

อีกเช่นเคยที่คุณสมบัติการคืนรูปได้ทำให้ง่ายต่อการขึ้นรูปด้วยความร้อน
การอบโมลด์ด้วยความร้อนที่ต่ำกว่า 100 องศาเซลเซียส จะทำให้แผ่นนิด้าพลาสอ่อนลง และใช้แรงเพียงเล็กน้อยในการขึ้นรูปร่างตามต้องการได้อย่างง่ายดาย

นิด้าพลาสสามารถขึ้นรูปด้วยความร้อนได้ 2 วิธี

• อุ่นด้วยความร้อนในเตาที่อุณหภูมิ 140-150 องศาเซลเซียส แล้วขึ้นรูปด้วยโมลด์เย็น
• ขึ้นรูปด้วยโมลด์ร้อนที่อุณหภูมิ 130-150 องศาเซลเซียส

ในทั้งสองวิธี เพียงเก็บแผ่นนิด้าพลาส ให้เย็นลงก็จะได้แผ่นตามรูปร่างที่ต้องการ
วิธีการทั้งหมด อุณหภูมิ แรงดัน และเวลา ควรที่จะคำนวณตามรูปร่าง ขนาด ความหนา ของแผ่นนิด้าพลาส

3.การผลิต Working up

การทำแผ่นแซนด์วิชประกบสองด้าน โดยมีแผ่นนิด้าพลาสตรงกลาง สามารถทำได้ทั้งการเคลือบผิวโดยตรงหรือการใช้กาวยึดติดบนผิว

3.1 การเคลือบผิว Lamination

การติดแผ่นเส้นใยโพลีเอสเตอร์บนแผ่นนิด้าพลาส เป็นการเตรียมพื้นผิวสำหรับการเคลือบด้วยโพลีเอสเตอร์เรซิ่น ซึ่งแข็งตัวด้วยตัวแข็ง อย่างไรก็ตามสำหรับเรซิ่นชนิดอื่นๆซึ่งมีอยู่อย่างมากมายควรตรวจสอบการยึดเกาะกับแผ่นนิด้าพลาส

-สำหรับวิธีการโดยทั่วไป (การใช้มือ การใช้เครื่องพ่น การใช้เครื่องดูดอากาศ การใช้เครื่องกด การฉีดด้วยแรงดันต่ำ) ขั้นตอนการผลิตและเครื่องมือที่มีใช้อยู่แล้วนั้น สามารถปรับใช้เพียงเล็กน้อยสำหรับแผ่นนิด้าพลาส เพื่อผลิตชิ้นส่วนที่ต้องการผลิต
-ในกลุ่มของผลิตภัณฑ์นิด้าพลาส นิด้าพลาส 8 เหมาะที่สุดสำหรับการเคลือบผิว ที่จริงแล้วแผ่นนิด้าพลาส 8 มีแผ่นฟิล์มซึ่งติดอยู่ใต้แผ่นเส้นใยโพลีเอสเตอร์ซึ่งป้องกันการผ่านของเรซิ่นไปยังผนังเซลล์
-ในการผลิตแผ่นแซนด์วิช จำต้องมีการยึดเกาะที่ดีระหว่างผิวทั้งสองหน้ากับแผ่นเซลล์ตรงกลาง ดังนั้นในการผลิตแผ่นแซนด์วิชจำต้องมีการตรวจสอบดังต่อไปนี้
-ต้องมีการดูดซับที่ดี ระหว่างเรซิ่นกับแกนและผิวที่ต้องการปิด
-มีการยึดเกาะที่ดี ระหว่างรังผึ้งและผิว เช่น การใช้แรงกด

ขั้นตอนการผลิตแผ่นแซนด์วิชประกบแผ่นนิด้าพลาสเป็นแกนกลาง

• 1) เริ่มต้นด้วยขั้นตอนปกติคือทำผิวชั้นแรกของแผ่นแซนด์วิช  (โดยทาเจลโค้ตบนโมลด์แล้วลงชั้นใยแก้วและลงเรซิ่น)
• 2) ที่ผิวชั้นสุดท้ายก่อนที่เรซิ่นจะแข็งตัว วางแผ่นนิด้าพลาสตรงแกนกลาง และเพิ่มน้ำยาเรซิ่นอีก  400  กรัม/ตารางเมตร  โดยทาบนผิวของแผ่นนิด้าพลาส และบนแผ่นใยแก้วปกติ โดยใช้วิธีการใช้มือทา  (HAND LAY UP)

-ในกรณีที่เป็นการผลิตในโรงงานจำนวนมาก  ๆ  หรือ  การผลิตแผ่นงานขนาดบางและต้องการคุณภาพของผิวหน้าแผ่นงานที่ดี  อาจจะต้องพ่นเจลโค้ตและชั้นของไฟเบอร์กลาสและเรซิ่นลงหนึ่งชั้นหรือหลายชั้น  ในขณะที่การทำปฏิกิริยาการแข็งตัวของเรซิ่นจบลง  ในชั้นสุดท้ายของการลงแผ่นไฟเบอร์กลาสและเรซิ่น วางแผ่นนิด้าพลาสตรงกลาง และเพิ่มน้ำยาเรซิ่นอีก 400 กรัม/ตารางเมตร ซึ่งเคยอธิบายไว้ก่อนหน้านี้ และควรใช้เรซิ่นโพลีเอสเตอร์ที่มีการหดตัวน้อยเป็นกาว

• 3) สำหรับแผ่นนิด้าพลาส ควรมีการเคลือบชั้นใยแก้ว-เรซิ่นในชั้นที่ 2 ก่อนและต้องเพิ่มเรซิ่นเพื่อให้ซึมกับแผ่นผิวของนิด้าพลาส

อีก  400  กรัม/ตารางเมตร  เพื่อให้การดูดซับบนแผ่นนิด้าพลาส และแน่ใจว่ามีการยึดติดของการเคลือบผิวเต็มที่ 
-ถ้าจำเป็นต้องใช้เจลโค้ตทั้ง 2 ด้าน  ของแผ่นแซนด์วิช  คือโมลด์แม่และโมลด์ตรงกันข้าม ควรทำผิวในชั้นแรกของโมลด์ทั้งสองก่อนแล้วจึงติดแผ่นนิด้าพลาส ดังที่อธิบายไว้แล้ว
-การเทเรซิ่นจำนวนมากบนแผ่นนิด้าพลาสโดยไม่สามารถกระจายเรซิ่นได้ในทันที ให้ระมัดระวังการไหลของเรซิ่นลงไปในช่องเซลล์ของนิด้าพลาส  ตามแนวโน้มถ่วงโลก
-แผ่นนิด้าพลาสเป็นฉนวนกันความร้อนในตัว การใช้เรซิ่นที่ทำให้เกิดปฏิกิริยามีความร้อนสูงควรจะหลีกเลี่ยง เพราะอาจไปทำลายชั้นผิวที่เคลือบไว้หรือเกิดฟองอากาศภายในได้
-แผ่นไฟเบอร์กลาสชนิดเสื่อ  (FIBERGLASS MAT)  ควรใช้เป็นชั้นที่ติดกับผิวผ้าบนแผ่นนิด้าพลาส

• 4) วิธีการหนึ่งที่ใช้ได้ดี  คือการใช้การกระจายแรงดันให้ทั่วแผ่นในการผลิต  เช่น  ระบบการดูดอากาศ  (VACEUM)  การใช้แรงกดอัด  (PRESS)  การใช้น้ำหนักกดทับ  (WEIGHT)  อื่น  ๆ

-การทำด้วยมือเป็นวิธีที่ทำได้  แต่การยึดติดที่ดีของแผ่นไฟเบอร์กับนิด้าพลาส  ควรแน่ใจว่ามีการซึมซับน้ำยาทั่วไปในแผ่นนิด้าพลาส  โดยใช้แรงกดด้วยมือบนแผ่นนิด้าพลาสในขณะการเชื่อมต่อ  เช่นเดียวกับวิธีการใช้วิธีการพ่นด้วยเครื่องพ่นเรซิ่นและไฟเบอร์ ควรให้แน่ใจว่าซึมน้ำยาทั่วบนแผ่นนิด้าพลาส การตรวจสอบการเชื่อมต่อสามารถตรวจดูได้ด้วยตาเปล่า  ดังนั้นการกดไล่ฟองอากาศให้หมดไปในชั้นเรซิ่นและไฟเบอร์ ควรทำอย่างยิ่ง ด้วยระบบการใช้แรงดันในการผลิตอย่างใดอย่างหนึ่ง

• อาร์ ที เอ็ม  (RTM)

แผ่นนิด้าพลาส  8 สามารถใช้กับเครื่อง  อาร์ ที เอ็ม  ขั้นตอนการผลิตขึ้นอยู่กับเทคนิคที่ใช้  เช่น  เครื่องฉีด, อุณหภูมิ,  การไหลของน้ำยา  สามารถสอบถามข้อมูลเพิ่มเติมทางเราได้

3.2 การติดกาว  (GLUING)

-สำหรับแผ่นเส้นใยโพลีเอสเตอร์  บนแผ่นนิด้าพลาส  แน่นอนว่าจะยึดติดกาวได้ดีบนพื้นผิวแข็ง  เช่น  ไม้  แผ่นเมลามีน  แผ่นหินอ่อน  คอนกรีต  หรือ เหล็ก
-กาวที่ใช้จะขึ้นกับพื้นผิวของวัสดุที่กาวติด  และข้อมูลของวัสดุทางกายภาพ(PHYSICAL)และกลศาสตร์(MECHANICAL)ของแผ่นชิ้นงานที่ติด  กาวมากมายหลายชนิดสามารถใช้ทดสอบบนแผ่นนิด้าพลาส  เช่น  กาวโพลียูรีเทน, อีพ็อกซี, กาวนีโอปลีน, ไวนิล, โพลีเอสเตอร์  กาวยูเรียฟอร์มอร์  (POLYURETHANE, EPOXY, NEOPRENE, VINYL, POLYESTER, UREAFORMOL)
-อย่างไรก็ตาม  การเลือกชนิดของกาว  ควรแน่ใจว่าจะสามารถเข้ากับวัสดุต่างชนิดและมีคุณสมบัติเข้ากับการใช้เครื่องมือ  การผลิตแผ่นแซนด์วิช  กาวโพลียูริเทน  หรือกาวอีพ็อกซีชนิด  2  ส่วน  มักจะถูกเลือกใช้  และมีคุณลักษณะเข้ากับเครื่องมือการผลิตได้ดี  และมีการยึดเกาะได้กับวัสดุส่วนใหญ่

• ขั้นตอนการใช้กาวในการผลิตแผ่นแซนด์วิชบนแผ่นนิด้าพลาส

-ตามคู่มือจากโรงงานผลิต  ปริมาณกาวที่ใช้บนแผ่นชิ้นงานบนแผ่นนิด้าพลาส ให้ใช้กาวโพลียูรีเทนประมาณ  400 กรัม /ตารางเมตร  ในแต่ละด้านของแผ่นนิด้าพลาส

-ใช้วิธีการเดียวกัน สำหรับการใช้กาวในชั้นที่สอง หรือในด้านที่สองของแผ่นนิด้าพลาส

-สำหรับแรงกดบนกาวใช้  อัตราอย่างต่ำ  0.2  บาร์ และสูงสุดที่ 1 บาร์ แล้วปล่อยให้กาวแข็งตัว ตามรายละเอียดของคู่มือจากโรงงานผลิตกาว
-คุณสมบัติของการทำแผ่นแซนด์วิช จำเป็นต้องมีการยึดเกาะที่แน่นระหว่างแกนกับผิว ดังนั้นเมื่อใช้กาวติดยึดควรมีการเช็คตรวจสอบความแข็งแรงหลังจากกาวแข็งตัวดีแล้ว
หมายเหตุ: ช่องของแผ่นนิด้าพลาส เมื่อถูกกาวผิวอาจจะทะลุได้หากแผ่นปิดผิวบางเกินไปหรือไม่แข็งพอ การทะลุของกาวจะเป็นผลเสียได้จากการใช้แรงดันอัดกาวมากเกินไป หรือ จากการหดตัวของกาว ขณะกาวแห้งลง

3.3 WORKING UP PREPREGS    
การหลอมเหลวของพลาสติกโพลีโพรไพลีน ที่อุณหภูมิสูงที่  125 ๐C  ทำให้สามารถใช้วิธี PREPREGS  ได้ (ที่อุณหภูมิ  100๐C  แผ่นนิด้าพลาสสามารถทนแรงอันที่ 1  da N/c,2 ได้)

-ตำแหน่งในการ  perpregs บนแผ่นนิด้าพลาส  การใช้แรงดันที่อุณหภูมิต้องการเพื่อให้เกิดการหลอมใหม่ในช่วงเวลาที่ต้องการ  ต้องตรวจสอบด้วยว่าจะไม่มีการพังลงมาของแผ่นนิด้าพลาส เนื่องจากการลื่นไหล อาจแก้ปัญหาโดยการวางแผ่นรองที่บาง ๆ น้อยกว่าความหนาของแผ่นนิด้าพลาส  ในตำแหน่งที่ต้องการยึดไม่ให้เกิดการลื่นไหลของงาน
-การถอดโมลด์ไม่ควรใช้ความร้อนมากเกินไป เพราะอาจจะทำลาย หรือทำให้การเคลือบแผ่นนิด้าพลาสหลุดออกมาได้

4. การเก็บงานขอบแผ่นแซนด์วิช

4.1 การเก็บงานที่ขอบ FINISHING of EDGES

4.1.1 การเคลือบผิวแผ่นงาน
มีหลายวิธีในการเก็บงานเคลือบผิวชิ้นงาน  การปิดเก็บงานด้วยโพลีเอสเตอร์เรซิ่นสามารถทำให้เก็บขอบงานได้ง่าย ๆ  ดังตัวอย่างต่อไปนี้

ส่วนมากวัสดุที่ใช้เก็บงานมีลักษณะเป็นกรอบหรือคิ้วสำเร็จรูป  วัสดุใช้จะขึ้นกับการใช้งานการทนทานทางกายภาพ และเคมี  ไม้เป็นวัตถุที่ถูกเลือกใช้ได้หลายรูปแบบ  แต่จะต้องมีการเก็บขอบและระวังความชื้น  พลาสติกหรือโลหะสามารถใช้เก็บขอบได้โดยตรง  แต่ต้องวัดขนาดให้แน่นอนพอดี   การติดตั้งกรอบหรือคิ้วสามารถทำได้ ดังแสดงตัวอย่างทั้งก่อนและหลังทำดังรูปต่อไปนี้

ระหว่างการผลิต                                                                      หลังการผลิต

4.1.2 การเชื่อมชิ้นงาน  2  แผ่น


 

4.1.3 การเชื่อมกาว

การเก็บขอบมีหลายวิธีที่ใช้ได้ทำให้แผ่นชิ้นงานที่ใช้มีการเสริมของความแข็งแรงได้ด้วย  การแต่งขอบโดยไม่ต้องการความแข็งแรง  สามารถใช้กาวติดยึดทั้ง 2 ด้านในกรณีแผ่นโลหะ  โดยใช้แค่แผ่นโลหะทับไว้ที่ขอบชิ้นงาน

4.2.การเสริมความแข็งแรงภายในตัวและการเสริมวัสดุภายนอกเข้าไปในชิ้นงาน 
การยึดติดชิ้นงานแผ่นแซนด์วิช อาจใช้การเพิ่มความแข็งแรงภายในตัวหรือการเสริมจากภายนอกเข้าไปในชิ้นงาน  การเลือกวิธีที่เหมาะสมขึ้นกับการเสริมความแข็งบนชั้นผิวหรือเสริมภายใน การยึดต้องการทำผ่านทะลุแผ่นหรือไม่ก็ได้

4.2.1-การยึดโดยไม่ต้องการเจาะทะลุ

4.2.1.1-การรับน้ำหนักน้อย-
การติดยึดแผ่นนิด้าพลาส  และการยึดบนผิว  ถ้ามีการจัดการอย่างพอเหมาะ การยึดสามารถทำด้วยวิธีธรรมดา  เช่น  การใช้หมุดย้ำ  การใช้สลักเกลียว  การยึดตะปูควง ซึ่งยึดติดบนพื้นผิว ถ้าจำเป็นต้องยึดของที่มีการรับน้ำหนักมากขึ้น  ซึ่งการยึดติดบนผิวไม่เพียงพอ การใช้แผ่นโลหะก็มีความแข็งติดด้วยกาว วางไว้ระหว่างแผ่นที่ต้องการยึดดังรูป

4.2.1.2–การรับน้ำหนักมาก-

ในการยึดไม่มีการเจาะทะลุ  การแก้ปัญหาโดยทั่วไป  จะทำก่อนปิดเคลือบด้วยแผ่นแซนด์วิช โดยการเสริมเข้าไปภายใน

ตัวของแผ่นนิด้าพลาส  การเสริมแผ่นวัสดุแข็งเข้าไป ภายในเป็นวิธีทำกันเป็นปกติ
วัสดุส่วนใหญ่ที่เสริมเข้าไปคือไม้  แต่โลหะหรือ  เรซิ่น ก็ใช้ได้ตามความเหมาะสม การเสริมจะใส่เข้าไปเต็มช่องหรือบางส่วนของความหนาก็ได้  ดังรูป




 

• สำหรับแผ่นชิ้นงานที่ต้องการความยึดหยุ่นสูง  อาจจะทำแผ่นเรซิ่นเสริมบนแผ่นชิ้นงานที่เสร็จแล้วได้
  
  ควรพิจารณาขนาดของแผ่นก็ต้องการเสริมว่า  ต้องการเล็กหรือใหญ่เพียงใด
  
  ก) การเสริมแผ่นชิ้นงานขนาดใหญ่
  ลอกผิวชั้นบนของแผ่นนิด้าพลาสเฉพาะส่วนที่ต้องการเสริม  เทเรซิ่นเข้าไปในช่องของแผ่นนิด้าพลาส  รอจนเรซิ่นแข็งตัว  ใช้กระดาษทรายขัดผิว  เตรียมสำหรับการเคลือบผิวให้ติดแน่นขึ้น
  ข) การเสริมแผ่นชิ้นงานขนาดเล็ก
  เจาะผิวชั้นบนเป็นรูเล็ก ๆ  เพื่อเสริมเฉพาะช่วง  โดยใช้คัตเตอร์  เจาะเป็นช่องพอที่จะเทเรซิ่น  แล้วจึงใส่เรซิ่นลงไป.

4.2.2.การยึดติดที่ต้องการเจาะทะลุ
สามารถทำการยึดได้เลย   อาจจะเสริมตามวิธีที่อธิบายมาแล้ว
ใช้แผ่นโลหะหรือ ท่อพลาสติกรั้งไว้
ใช้อุปกรณ์จับยึดแบบพิเศษ

4.3 การเสริมโดยการใช้ความร้อนหลอมละลาย
เนื่องจากใช้วัสดุโพลีโพรไพรีน   แผ่นนิด้าพลาสจึงง่ายต่อการเสริมด้วยโพลีโพรไพลีนที่ละลายแล้ว การเสริมที่ความหนา    15  มิลลิเมตรเป็นรูปวงกลมสามารถเสริมได้เป็นจุด ๆ ตามต้องการโดยการใช้เครื่องหมุนที่อัตรา  1500  รอบต่อนาที  การกดเบาะ ๆ บนส่วนที่ต้องการเสริม  การหมุนและแรงกดจะทำให้เกิดความร้อน  ซึ่งสามารถหลอมชิ้นงานนิด้าพลาสได้  ชิ้นงานที่ทำแล้ว สามารถเสริมชั้นผิวชิ้นงานได้  การยึดก็ทำได้โดยการใช้น๊อตสลักเกลียวที่มีตัวยึดได้

เอกสารนี้  เป็นเพียงคำแนะนำในการใช้สินค้า  จึงไม่สามารถรับรองถึงผลผลิตที่ได้  ลักษณะการทำงานที่เพิ่มเติมขึ้น  การใช้งานหรือการเปลี่ยนแปลงไปของสินค้า  จึงไม่อยู่ในความควบคุมได้ทั้งหมด  ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นภายหลัง  จึงเป็นความรับผิดชอบของผู้ใช้ ที่นำไปดัดแปลงหรือใช้งาน  หรือ  เปลี่ยนแปลงไป  แต่เพียงผู้เดียว